Devlet Yardımı Neden İşe yaramıyor?

Mesele kimlik meselesi falan değil. Mesele, sürekli devlet yardımının rahatlıkla, karşılıksız çarçur edilebilmesi.

Devlet projelerinin makus ve değiştirilemez talihi bunların, karşılıksız olmasındadır.

Doğuya “yatırım” adıyla yapılan ayni ve nakdi yardımlar, insanlarca bedava elde edildiği ve dağıtıldığı sanılan şeyler olduğundan rahatlıkla israf ediliyor. Bunların terörü bitirmekte bu yüzden hiçbir faydasını görmüyoruz.

Bölge insanının bir kısmı hem bu karşılıksız yardımdan sürekli istifade etmekten vazgeçemiyor hem de bu getirileri meydana getirenin terör tehdidi olduğu anlayışıyla huzursuzluk çıkarıyor.

Anadilde eğitim vs talepleri devede kulaktır. Bölgede devletin emniyet ve adalet tekeli reddedildikçe hiç kimse orada refah için kımıldamaz. Etnik siyasetçiler, gerçek yatırımlar yapılmadıkça, istihdam için bölge diğer vatandaşlar için güvenilir bulunmadıkça ana dilde eğitimin refahı getirebileceğine gerçekten inanıyor mu? Bu “Biz bu devleti istemiyoruz, sizi de istemiyoruz! Sizden ayrılmak için kan dökmekten de çekinmeyiz!” tedhiş ve tehdit anlayışının takiyeci ifadesidir.

Şiddetten beslenen etnik siyasi Kürtçüler bu yüzden yapılan hiçbir şeyi beğenmemekte,küçük görmekte, tehdit gibi sunmakta… Çocukların kızamıktan, annelerin doğum tetanozundan ölmelerinin engellenmesi, koruyucu hekimliğin bölgede gelişmesi ve aile hekimliği ile daha da gelişecek olması, daha geniş kitlelere daha hızlı sağlık hizmetinin ulaştırılabilecek olmasının, okur yazar sayısının artmasının, üniversitelere daha çok insanın girebilmesinin, bölgede nitelikli iş gücünün daha da artacak olmasının bu yüzden siyasi Kürtçü’ler için hiçbir anlamı yok!

Çünkü bu imkânlar onların kendi emekleriyle elde ettikleri imkânlar değil! Sürekli terör tehdidiyle siyaset yapanların bu konularda hiçbir proje geliştirmedikleri sadece ve ancak bölge halkını basit kabileci ve ırkçı söylemlerle isyana teşvik etmeleri de bu hizmetlerin ilanihaye ve bedava süreceğini sanmalarından...

"Bağımsızlık" hayalleri kuranların akıl edemediği şey, kendilerine hizmet ulaştıranların bu bölgeden çekilmesi ve bütün hizmetlerin maliyetinin bölge halkının omuzlarına kalması halinde aşısız, tedavisiz, gıdasız, ve ulaşımsız, kaç gün hayatta kalabilecekleri...