Rüzgâr Eken Fırtına Biçmesin Sakın?

İsrail askerleri sivil halkı dolaylı dolaysız ölüme sürüklerken şimdi yazacaklarım insafsızca gelebilir ama insanların ve toplumların yaptıklarının sorumluluklarını üstlenmeleri gerektiğine dair inancım beni biraz "katı" olmağa itiyor.

Her şeyden önce Filistin tarih boyunca siyasi anlamda bağımsız veya müstakil olmuş bir bölge değil. Bir sürü imparatorluğun geçiş bölgesinde durmaksızın ezilmiş bir bölge...

Uluslararası siyasette tasvip edemediğim bir gerçeklik vardır ki o da her zaman bir güçlünün "barışının" dünyada egemen olduğudur.

Roma barışı, daha sonra Osmanlı Barışı şimdi de barış olup olmadığı kesinlikle tartışmalı bir dünya jandarmalığı düzeni kurmak isteyen Amerikan Barışı...

Ortadoğu'nun nispeten mutmain olduğu barış, bu barışlar içinde Osmanlı Barışı'dır.

Osmanlı medeniyetini dinin, başta padişah olmak üzere yöneticilerin vicdanlarında yarattığı ağırlığa borçluydu.

Ne yazık ki bu medeniyet imparatorluğunbütün halkları tarafından hakkıyla idrak edilebilmiş değildi ki Filistinli Araplar bunun başındadır acizane kanaatim.

" Bu topraklar kanla alınmıştır, ancak bedeli mukabili satılabilir." diyen bir Türk hakanının bu hassasiyeti ne yazık ki Arap tebaanın medeni ölçülerinin çok ötesinde kalmıştır.

Bugün dahi Arap'lar ortadoğu'daki Türk hakimiyetindenkinle bahsetmektedirler. Oysa hiçi bir zaman Türk taabiyetindeki adaleti ve huzuru daha sonraki dönemlerde bulamamışlardır.

İsrail'in, bölgedeki otorite boşluğunda parayla alınan araziler üzerine kurulduğu herkesin bildiği bir hakikattir. O halde onun varlığının meşruiyeti, yaptığı katliamdan bağımsızdır zira ona bu meşruiyeti , şimdi katlettiği Araplar, Osmanlı'dan koparttıkları topraklarını mülkiyetini gönüllü şekilde devrederek zaten tanımışlardır.

Filistinliler şimdi gerçek barışı getirmiş bir ulusa ettikleri ihanetin bedelini ödemektedirler.. O zaman desteğine güvendikleri İngilizler belki onlara Osmanlı'ya karşılık "özgürlüklerini" verdi ama şimdi israil gücüne karşı onları kim koruyacaktır?

Acaba " Allah'ın değirmeni yavaş döner ama ince öğütür" diye meşhur olan atasözümüz bu günlere mi işaret etmekteydi? Oğlunu Filistin'de kaybeden bir Türk anasının göz yaşları şimdi Batı Şeria'da mı akmaktadır?

Öte yandan Filistin'in soğuk savaş döneminde Sovyet uzmanlarca beslenmesi, bizim solcularımızın adam öldürmeyi , kardeşlerini vurmayı öğrendikleri merkezlerden biri olması acaba önemsiz midir?

Kahrolası İsrail vahşetinden başka bir yazıda bahsedeceğim ama "Rüzgâr eken, fırtına biçer!" sözü gereğince Müslüman Türk'lere yöneltilen Arap öfkesi tarihsel bir yankı ile bu öfkenin kendisine de yöneltilebileceğini düşünmemişse kimseyi suçlamamalıdır.